Będę pisać humoreski

Nerwową dłonią przeczesuję pasma treski,
w głowie pęcznieje pomysłu ziarenko,
zwilżam usta i nalewam sobie neski,
zamykam oczy przywołując twórcze piękno.

Chcę wiersz napisać, lecz mój humor dziś niebieski;
taki nijaki, przyczajony za pianinem.
Gdzieś za oknem przeszczekują się dwa pieski,
a ja ubieram swoją twarz w skupioną minę.

Zdecydowaną ręką stawiam pierwsze kreski,
na kartce lila, nastrojonej lawendowo.
W głowie się czai częstochowski rym lub czeski
i kartka się zapełnia wierszem kolorowo.

Nie wiem, co wyjdzie mi na koniec z tych prób znojnych,
zawijam dziełko moje w zdobne arabeski.
Cokolwiek spłodzę - spedzam sobie czas upojnie.
Eureka!
Wiem już!
Będę pisać humoreski!

2011