Mgli oczy

Śpiew ptaka
śniegiem
rozproszony

Budzisz ciało
nie wiedząc
co się dzieje

Płatkami zimna
trzeźwiejesz
chwilą odplątaną

Wiatru kosmyki
wydzierają
skarb płomyków

Szukasz zieleni
chwytasz
skrawki błękitu

I jesteś już
tak blisko
szkarłatu tylko

Roztrzepane
pierze skrzydeł
porzuconych

Nie daje ci
motyli spokoju
ulotnego