Lekko nadgryźliśmy

Mogłam biec do ciebie przez ciemną i ruchliwą ulicę,
ryzykować życiem.
Wspólnie igraliśmy z przywar innych.
We wszystkim byliśmy do końca absolutnie szczerzy.
Jak dzieci, młodzież i całkiem dorośli,
ale nigdy na nic nie byliśmy za starzy.
Na żadną karuzele, gonienie za sobą, podglądanie czy przejście wysoko nad jakąś trasą czy rzeką.
Nie zostawiliśmy siebie nigdy.
Zawsze coś nas do siebie ciągnęło.
Ale wszystko ma swój koniec.
Podobno najpiękniejsza jest ta miłość niespełniona.
A my ją tylko lekko nadgryźliśmy.