Lepiej skoczyć!
Jestem głodna pięknych chwil,
niezapomnianych przeżyć,
egzotycznych okrzyków,
chaotycznych kroków
i spontanicznych działań.
Chcę oszukać czas na dzień i noc.
Pamiętać każdą milisekundę przywołującą tylko uśmiech.
Rozsunąć wszystkie chmury
i położyć je na ziemskim gruncie.
Z cząstką nieba na naszym kawałku ziemi,
gdzie tylko postawimy nasze stopy
gonić cuda i trwonić siebie w imię szczęścia.
Do amnezji dołączyć dowiedzenia i dobranoc.
Sprawiać by chcieć.
Wspinać się na palce i wyciągać ręce
do chmur…
Nie.
Lepiej skoczyć!
niezapomnianych przeżyć,
egzotycznych okrzyków,
chaotycznych kroków
i spontanicznych działań.
Chcę oszukać czas na dzień i noc.
Pamiętać każdą milisekundę przywołującą tylko uśmiech.
Rozsunąć wszystkie chmury
i położyć je na ziemskim gruncie.
Z cząstką nieba na naszym kawałku ziemi,
gdzie tylko postawimy nasze stopy
gonić cuda i trwonić siebie w imię szczęścia.
Do amnezji dołączyć dowiedzenia i dobranoc.
Sprawiać by chcieć.
Wspinać się na palce i wyciągać ręce
do chmur…
Nie.
Lepiej skoczyć!
Moja ocena
Moja ocenaMy rating
Moja ocena
Nie skacz, Magda, Twoje wiersze przecież coraz lepsze.