On w samo południe.

author:  Sven
5.0/5 | 11


W samo południe
pył westchnął
w młodą dotąd
odwróconą twarz

Słońce błysnęło
czarnymi drzwiami
przed blaskiem
księżyca

W krainie
pustych kieszeni
najlepiej wiedzą
że nie wszystko
to też wszystko

Dzisiaj tylko modne
miłość i śmierć
terroryzują
że zostaną z nami
sam na sam

Trudno jest czytać
instrukcję bez okularów
by wiedzić jak
otworzyć sejf od środka

Z wielkiej tajemnicy wiary
zostałby już tylko
prosty szyfr
niestety

W samo południe
on mierzy
we mnie
palcem w pojedynkę



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
24.09.2012,  adam rem

My rating

My rating:  
22.09.2012,  TiAmo

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
22.09.2012,  renee

@

Nie wspinam się
mam lęk wysokości
Przygniata mnie
sam cień
Wielkiej Góry

Pozdrowienia

My rating

My rating:  

@

Szanuję pański odbiór. Natomiast jest on oczywiście kwestią bardzo indywidualnej perspektywy. Pozdarwiam serdecznie z nocnej Lhasy.
22.09.2012,  Sven

Tak mi się wydaje

że w tym wierszu łączą się ze sobą tylko trzy elementy.
Tytuł, pierwszy i ostatni wers. Reszta tekstu indywidualnie sobie hasa.

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
22.09.2012,  Irena Moll