Już nie będę pisać wierszy

author:  Renata Cygan
5.0/5 | 8


Poprzygniatał ból najszczerszy
poprzytłaczał, rąbnął w szyję,
nie chce mi się pisać wierszy.
Zwyciężyłeś.

Tu przytłumił, tam przykręcił,
retuszować kazał strofy,
już nie będę pisać wierszy.
Też mam fochy.

Pełzające samoistnie
ręce, które tną jak noże.
Niby mądre, niby bystre,
o mój Boże!

Jesteś tęższy i mądrzejszy,
chylę czoła klęczę z wdziękiem,
nie pokażę moich wierszy.
Skracam mękę

Krytykować łatwa sprawa,
(pseudo ekspert słowa klepie),
a ja miło cię pozdrawiam.
Napisz lepiej!

Atak nadszedł, przygiął ciało
i niepewność w duszy spiętrzył,
już nie będzie mi się chciało
pisać wierszy.

RC 7.09.2012



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

a czemuż to podmiot liryczny
tak do wersów pięknych sceptyczny?

:)

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

proszę to robić...!;] pisać znaczy.... bo przecie to tylko mały foszek podmiotu bardziej niż zwykle lirycznego...;]
My rating:  

Moja ocena

proszę tego nie robić!
My rating:  

My rating

My rating: