Zmierzch dnia w bujanym fotelu

Aksamitny blask skóry
niegdyś doskonały
zmurszał
drobny ryps
nie daje się rozprostować
powieki
otulające niegdyś
szczelnie źrenice
tworzą trzos
słonych złudzeń
czasu brzydota
skulona
w fotelu
teraz nie sięga
stopami
nawet do podłogi

wciąż się buja…