czterdzieści i jeden
po czterdziestym dzwonku
rzeczywistość piecze w język
i uwiera w kroku
sens milczy
o siebie pytany
a tup, tup
do tego na jednego
i do tej po tej
to scenariusz
niemal zapomniany
rzeczywistość piecze w język
i uwiera w kroku
sens milczy
o siebie pytany
a tup, tup
do tego na jednego
i do tej po tej
to scenariusz
niemal zapomniany
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating
My rating