Wrocławska Odra (Moja Mała Polska)

co za uczucie tu powracać
zagłębić się w żar popołudnia
gdy zmęczone powietrze
snuje się ulicami
kamienie puchną z gorąca
asfalt miękki jak masło
patrzę na Ostrów Tumski
spalony szkarłatem słońca
skąpany w Odrze
w rzece co niesie wszystko
gałęzie papiery puszki

moja rzeko co oplatasz
miasto swoimi ramionami
pamiętam cię inną
nieskazitelną dziewiczą
wtopioną w zieleń wałów
pamiętam w złocie jesieni
byłaś świadkiem
moich pierwszych pocałunków
miłosnych zachwytów
pierwszych wyznań przy księżycu

moja Odro
szeptam
byłaś i jesteś
rzeką mego życia
miasta które wciąż
daje się wieść tobie
tu powracam
po wspomnienia
po przeszłość i po teraźniejszość
moja Odro