Z czasem zapominamy

author:  Zwyczajna
5.0/5 | 6


Wyruszając
w drogę
z biletem
w jedną stronę

gdzie
drzewa
kwitną spokojem
a deszcz
smakuje spełnieniem

nam
zostawiają
wspomnienia
trącające palcami
tęsknotę
która
znaczona łzami
wytycza drogę
rozpaczy

na początku
z oczu
spływają
strumieniem
nieprzerwanie
słone
od smutku
świeże
jak kwiaty
na ciemnej
marmurowej
płycie

by
od promieni
mijającego czasu
w końcu
całkiem
wyschnąć



 
COMMENTS


My rating

My rating:  

@miromaj

cieszą mnie Twoje opinie :) zawsze miło przeczytać, że ktoś docenia Naszą pracę. Mimo iż nie chodzi tutaj o gwiazdki ale o coś więcej, doceniam każdą z nich a najbardziej cieszy, gdy ktoś "dorzuci" jeszcze kilka słów w komentarzu :) Dziękuję!
19.07.2011,  Zwyczajna

Moja ocena

jak zwykle zatrzymany przy Twoim pisaniu,
wpasowuję się w klimat, sztuką jest bowiem
uczynić go wielowymiarowym na tyle,
by różny czytelnik znalazł coś dla siebie;
nie byle jaka to twórcza umiejętność:)
My rating:  

@Justyna L

...A ludzie? przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się Przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała..." - H. Poświatowska
18.07.2011,  Zwyczajna

@Justyna L

"Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała?
18.07.2011,  Zwyczajna

Moja ocena

I ja niestety z czasem zapominam...
My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

Moja ocena

z czasem tak
ale nie wszystko
do końca...
My rating:  
16.07.2011,  renee