Życie przysposobione w nadzieję

Między palcami przeciekają chwile,
sekundy szczęścia i smutku godziny.
Krótkie czy długie, ciche lub krzykliwe,
wszystkie mijają, kiedy czas właściwy.

Wielkie tragedie i małe radości,
które się dzieją, nigdy bez powodu,
serce człowieka często w sobie nosi,
by ufność kwitła nawet i po zmroku.

Przeto nadzieja odnaleźć pozwala
klucz do sekretu ludzkiego istnienia.
Pomaga pojąć, że zwątpienia skala,
nie jest tak wielka, gdy ból duszę zżera.

I w moim życiu momentów jest wiele,
nocy bezgwiezdnych, dni pełnych cierpienia,
w których odeszli nawet przyjaciele,
kiedy ból zaczął ciałem poniewierać.

Jednak niezmiennie wierzę w dopust Boga,
to Jego dłonie los mój rozpisały.
Być może jestem w zdrowotność uboga,
ale przyjmuje los łzą namaszczony.

Kasia Dominik