by biło więcej

moknę na deszczu
w szumie wody się zapadam
jaka dobra czekolada

ciszy łyżeczką karmiony
w dłoni w sen się poskładam
w gardle sucho próbuję
przełknąć chwilę z tobą

zmęczony umykam w świat niewiadomy
gdziekolwiek tak samotny

idzie wypełnione życiem życie
jak na statku niepożądany ogień
ciągle do przodu nie oglądam telewizji

słucham wierzby płaczu
pozbieram gruszki
zapalę serce by biło więcej