POŚRÓD LUNARNYCH PRZESTRZENI

POŚRÓD LUNARNYCH PRZESTRZENI

Wędrując przez wyspę sztormów
wiatrem niesiony
po niespokojnych głazach
pod zbielałym gwiazdami
bezlitosnym niebem
na brzegu pociemniałej skały
otchłani
pośród lunarnych przestrzeni
stanąłem
zapatrzony, zachwycony
zadumany

I niemy tak stałem
na słów kamiennej ciszy
skweru kruchości czasu
choć nie umawiałem z nikim
czekałem
na co…
czy pójść dalej
dokąd
i po co…
nie wiedziałem

Sen to był…
czy film fiction science
w trzy de
nie…
surrealny wypad w nieznane
jakbym myśl bujał
w obłokach
gdzie zmrok kontempluje spokój
nad życia oceanem

⊰Ҝற$⊱………………………………………… Fuerteventura - 12 października 'O9

Ps.
Wiersz przypadkiem po 13 latach odnaleziony w torbie podróżnej