Człowieczeństwo

Pośród gąszczu słów
ukrzyżowane myśli krążą
orbitą wątłej źrenicy

Próbują ukryć
konwulsyjną ranę
zabliźnioną nadzieją –
świadomością gwoździ
które przepełnione łaską
zakażają skrzeplinę bólu

Nasączone krwią
chcą udźwignąć mękę
przełknąć gorzką prawdę
śmierci przedwcześnie zasądzonej

Jednakże ciężar łzy
zablokował przepływ
miłosierdzia Bożego

Anioł bezskrzydły
zapomniał współrzędnych

Przędza ciemności
spowiła ziemię

Przepadło życie
została ufność że
świt zapłonie
błogosławieństwem miłości

Kasia Dominik