Na rzecz myśli czystej

Schnie morze na mym policzku
mimiczne zmarszczki wygładzone kulturą słowa
język woła świadków.
Źrenice niedowidzą, uszy wytężają słuch
– serce zatrzymane
otulę je wianem suchego przestworu oceanu ukartowanej

bieli nad bielą myśli czystej

drugiej przestrzeni na rzecz:
pierwszej klasy Dobra?