W poszukiwaniu prawdziwej miłości

Samotny jak ten palec miłości szukał wszędzie
nawet tam gdzie jej nigdy nie było i wmawiał
sobie że jest gdzieś czapla co czeka na żurawia
a Fatum nic jemu nie mówiło gdy był w błędzie

A przecież tylko ona zawsze dobrze wie co będzie
miał poranione serce lecz życia go nie pozbawia
nowe karty do księgi losu ciągle u niej zamawiał
choć życie mijało już jemu jak w szalonym pędzie

Sen nie nadchodził nocami a jak był to zbyt krótki
daremnie leczył to co ujrzały jego smutne oczy
wśród utraconych nadziei został tylko ślad malutki

Szukał swej miłości może kiedyś się napatoczy
może wreszcie ukoi wtedy zakurzone stare smutki
i cały świat wyda się tak cudowny dobry i uroczy