TYM KTÓRZY ODESZLI

Nutki smutku kapały na płytę
schły wolno ciepłem świec
wspomnieniami sól piekła
do policzków przywarła trwale
granitowe miasteczko dusz
we śnie wiecznym
ukwieconymi przystrojone zniczami
dźwięki dzwonu słyszały co dzień
pamięć modlitwą
celebrowaną w skupieniu
szeptem płynęła
pomiędzy grobami
podziemne domki
woalem dymu przykryte
użalały nenią zawodząc
przestrzeń melancholią wchłaniały
ocaleni od zapomnienia
w oczekiwaniu
na dołączenie do nich
zatem niech śpią spokojnie.