Pełnia i nów

Weźmy choćby żart i patos
Na Stolicę Mądrości
Tratwa tonącego zdziwienia

Z przyczyny powstał świat
Z przyczyny nastaje dzień
Za przyczyną
Nieskończenie wypatruję zachodu siły zbawienia
w porządku dwiema łzami

Przeistaczam ciało w ducha
Udanych w fiasko
Kiedy płaczę, drży moja wiara

Kiedy klnę zatrzyma mnie nów
kiedy idę przez Ziemię - idę przez Niebo