Spotkanie z Innym- San Michele

Więc powiedziałeś: nie ma dla nas miejsca,
starczy zaledwie go na jedno ciało.
A jeszcze zapas tlenu. Bywało
Wygodniej nieraz wyciągnąć się w czasie.
Tu nie uwiera nic w biodro ni stopę,
cudze ni własne (masa przez objętość
o jeden wymiar wyżej, lecz wciąż gęsto).
Staniało, czego za wiele, to jasne.


Musi być przecież coś gdzieś poza trwaniem.
Nie znika muza, chociaż na ekranie
zapis zapisu pozostaje płaski.
Więc powiedziałeś: nie ma dla nas miejsca.
Lecz pozostaje słowo, pamięć, drganie
wśród fal. W ciemności. Na przybrzeżnym piasku.