,,DIALOG MALARZA i POETY"

,,DIALOG MALARZA i POETY"

Najpierw wstrząs duszy,
Wyobraźnia pcha, by nas poruszyć,
Każe ciału pojmać pędzel, pióro
To nie paleta a świat kładzie na płótno.

To nie są słowa zapisane a wyryte promieniami,
Spróbuj chwycić, słońce krzyczy
Dałem Ci poznać ciepło między nami.

Rozciąga na sztaludze myśli doznań przebudzenie,
Jedno słowo zaczyna to tchnienie.

A obraz cały?- to niemożliwe!
Czy jesteś poznać piękno osoby?

Powiedział, że tym różni się od drzewa,
że choć się porusza do ziemi i z ziemi czeka!

W rzuconych liści barw na wietrze odkrywaj,
co zaklęte słowa w Tobie znaczą!

Podrzucasz czasem radośnie, jak dziecko,
ja widzę Twój uśmiech ku niebu i z powrotem.
Szukasz powoli tego czasu zatrzymanego,
to właśnie spojrzenie tamtego obrazu.

Kwiat tyle mówi ile zdąży i zdoła,
czy zatem połączysz dusze z nieba?
To znak tego zaufania:
Odkrywam, co dał mi Wieczny Artysta!


Data dodania 2024-04-28 10:48
Kategoria Nostalgiczne
Autor PIERRE