NIM ODEJŚĆ ZAMYŚLI

NIM ODEJŚĆ ZAMYŚLI

Napisałbym o miłości
z całej duszy
na kartce panoramy zmierzchu
lecz październik jak zwykle
Słońcu nieposłuszny
na strychu szeleści
mąci barwy letnie
ochrą zielonośćć bezcześci
nie kocha, nie tęskni, nie pieści
nie dane mu pięknieć
nim odejść zamyśli

Napisałbym o miłości
z duszy całej
lecz październik jak zwykle
bez żarliwych pocałunków blednie
nawilża świat
dżdżu słotnym gestem
żegna róży kwiat ostatni
wichrami na plasterki
na miarę jesieni tnie powietrze
liście fruną z drzew
smutny zew tej pani

Lecz trzeba kochać z nadzieją
by smutkom się nie dać
bo jak wędrowne ptaki
przedwiośniem
do gniazd niezapomnianych
niczym nadrzewnych, poddaszych
salonów odnowy
ciepłym wiatrem kołysane
powrócą poemy miłosne
by choć przez chwilę
w sercach trwać

⊰Ҝღ$⊱……………………………………………… T☀ruń - 14 października '25