PER ASPERA ?

PER ASPERA ?

Kręci się wokół śmierci
nasz świat jak szarłat
szariat… boga anarchisty ?
na wszechświata jałowej pustyni
amarantus frunie suchy i kulisty
w pustą przestrzeń ciemnej materii
wielkiego protagonisty

Per aspera ad astra ?
piach tylko w wizjerze i strach
i wycie w głuszy minotaurów stajni
zmór zwiniętych w największy pytajnik
wijący się pod peleryną nocy
pośród róż meandrując czarnych
milknie i tonie w mordu mroku
w powodzi rzewnych słów

Tych słów, tej ziemi
tej krwi ile… veni, vidi, vici
a co na to… programista cierpienia
kogóż poeta ma pytać ?
nie jemu pytać… „panie”
nie jemu odpowie metaforą
lecz czy głuchy może słyszeć pytanie

Zrozumienia jakiej „wielkiej tajemnicy”
gdzie reszta jest tylko milczeniem ?
wczoraj… kręciły się tylko koła
i szaleniec kręcił tylko kołem kierownicy
kręcił z łaski innego
w imię mocniejszego
wszechwładniejszego może ?
też bezrozumnie wierząc w swego bozię

⊰Ҝღ$⊱……………………………………………………… T☀ruń - 2O grudnia '16