Chwile ulotne

5.0/5 | 4


Smugą na niebie,
mglistym spojrzeniem,
patrzę na siebie,
w słońcu się mienię.

Chwila ulotna,
czasami psotna,
łapię powietrze
i robię przestrzeń.

W sercu mi rośnie,
o tej porze – wiośnie
kwiat zrozumienia
mojego istnienia.

Kroplą poranka,
szeptem przemijam,
z myślą nieśmiałą,
w ciszy się mijam.

rate


Poem versions


 
COMMENTS


My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  

My rating

My rating:  
30.05.2025,  ania

AmericanالعربيةAustralianCanadianČeskýDeutschEnglishEspañolEestiFrançaisΕλληνικάIcelandicעבריعراقيItalianoIrishCatalà한국의NederlandsNew ZealandNorskPolskiPortuguêsPусскийSlovenskiScotsSouth AfricaSuomiYкраїнський
العربية