(Essay) Bez odpowiedzi – o poezji Barbary Kozubek-Marczyk

Tomik poetycki pt. "Bez odpowiedzi", zarówno pod względem zawartości jak i szaty graficznej budzi ciekawość. Poetycki przekaz Barbary Kozubek-Marczyk koresponduje doskonale ze znakomitymi kolażami Małgorzaty Bojanowskiej, nadając tej książce szczególny artyzm. Kolaże są abstrakcyjne (jak surrealistyczne sny) można z nich wiele odczytać.
Książka Barbary Kozubek-Marczyk, spełnia wymogi udanej publikacji, którą warto wziąć do ręki.

Z wierszy wyłania się dojrzała kobieta, wolna, wyzwolona od wszelkich obciążeń płci a utwory jej są zapisem obserwacji i przepływu życia. Poetka często wraca do przeszłości i zadziwia wspomnieniami, pragnieniami miłości lub jej brakiem. Na podziwianie otaczającego ją świata ma swój sposób - opisując momenty z życia staje się podmiotem lirycznym swoich wierszy. W utworach rysuje się głęboka refleksja i analiza przeszłości widziana kobiecym okiem. Uwypukla to co przeżywa, wiersze są pełne pragnień, emocji i kolorów.

Prawie o sobie /fragment/

…miałam o czymś ważnym
o niemiłości powiem
odkryciu ostatnich dni
miłość wypatrzy piękno
dostrzeże talenty
zatęskni za obecnością

niemiłość

nie zawsze spotykamy miłości
częściej na drodze staje niemiłość
uzbrojona w ponurą partykułę Nie



Niebanalne są spostrzeżenia i metafory, z którymi może się utożsamić się każda dojrzała kobieta. Towarzyszy tym wersom atmosfera nostalgii i smutku, ale również życiowego spełnienia i pogodzenia się z losem.

Spełnienie /fragment/

jest starą kobietą więcej
pogodzoną z losem kobietą
jest starą kobietą która
marzyła o miłości
jest starą kobietą której
marzenia pozostały marzeniami…

*
Wiersze w tomiku poetyckim "Bez odpowiedzi" są twórcze i inspirujące. Autorka sama podsumowuje swoje utwory: „moje wiersze nie zadają pytań, nie oczekują odpowiedzi”. Myślę, że odpowiedzią będzie - refleksja i zamyślenie się nad poetyckim przekazem. Myśli i uczucia stanowią konstrukcje utworów, czasem czuje się w nich matematyczną dyscyplinę, (związaną z jej wyuczonym zawodem) co stanowi mocny punkt tych wierszy.
Barbara Kozubek-Marczyk często wędruje ulicami i zaułkami miasta - Krakowa, obserwuje upływ lat, rejestruje miniony czas. W wielu wierszach nostalgia miesza się z życiowym optymizmem.

Ulica Miodowa /fragment/

na Miodową wraca życie
witryny skryły mur cmentarny
lifting przechodzą kamienice
mieszkania opuszczają duchy

nowe twarze za firankami
w oknach brak świateł chanukija
liczne kawiarnie przygarnęły
osierocony design dawnych dni…

*

W wierszach poetka podgląda świat, ale też nieustanne go komentuje, poprzez wyodrębnianie sytuacji i zdarzeń centralnych. Jej wiersze to poezja egzystencjalna, niesie ze sobą różne wizje, wspomnienia i osobiste przeżycia. Tworzy własny poetycki świat, pełen tajemnic a między wersami można wyczuć to co ważne, kruche i niewidzialne.

Miłość w spadku /fragment/

pod swój dach przyjęłam cudze życie
niepostrzeżenie wkrada się w moje
kartki foldery bilety do teatru
maszynopisy wspomnień

zadomowiły się w szufladach laurki
rysunki dzieci wnuków i prawnuków
dowody uczuć ofiarowywane przez lata
mamie babci prababci – Marysi


*

Z przyjemnością wczytywałam się w wiersze, bo odnajdywałam w nich podobne do moich wartości. Wiersz pt. Cyklista, pozornie i przyziemnie odzwierciedla wyścig z czasem, lecz w rzeczywistości są to filozoficzne przemyślenia o przemijaniu i podróży przez życie.

Cyklista/fragment/

mijam bezimienne światła witryn
nie dostrzegam was
do celu jadę

mam swój rower
mój sposób na życie
wspólne życie

rozmawiam z nim
personifikuję
zatracam w jednostronnej miłości

jazda jest ważna
droga jest ważna
na trotuarze smugi postaci

nie dostrzegam was
mam swój rower
mogę przegonić czas




Barbara Kozubek-Marczyk od pokoleń, rodzinnie związana jest z Krakowem. Tu ukończyła studia matematyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracowała jako programista, ale również jako nauczyciel matematyki i informatyki. Jak pamięta… pisze od zawsze. Publikuje w Internecie od kilkunastu lat na platformach poetyckich oraz prowadzi własny blog. W rodzinnym wydawnictwie Mateo, wydała eseje "Ulepione z wczoraj", książkę dla dzieci pt. "Trzy żółte pieski" oraz obecny tomik poezji "Bez odpowiedzi". W krakowskim wydawnictwie "Miniatura" ukazał się przed laty tomik poetycki pt. „Egocentrycznie". Wiele wierszy można znaleźć w krakowskich antologiach, wydawanych przez "Grupę Każdy" i "Konfraternię Poetów".


Tytuł: Bez odpowiedzi, autor: Barbara Kozubek-Marczyk, Wydawnictwo Mateo - Kraków 2021. Tomik zawiera 46 wierszy, 15 barwnych ilustracji oraz liczy 76 stron.


Isabella Degen