Przychodzi

kiedy najciszej budzi się poranek.
Brzask nieśmiało przejmuje
pierwszy promień słońca.

Powietrze pachnie wiatrem,
który bezszelestnie
oczekuje świtu.

Myśli po sennej wędrówce,
podejmują pokornie
odczuwanie chwili.

A ona, szeptem
napełnia duszę -
powstaje wiersz.