Ktoś na Ciebie czeka?!

Moja ocena

@ Ula Moskal - Zubek

Koło poety nawet nie stałem:)
Obraza na poziomie zerowym, więc nie masz za co przepraszać. Wiercenie powoduje przypływ kreatywności, co sama podkreśliłaś, wypada więc jeszcze raz za "prowokację" podziękować, pozytywny odbiór wielce cieszy nie złości. Dlatego jeszcze raz dziękuję:)
Pytania charakter układają, napędzając życie odgrodzone od stabilności, niweczącej odważne(odmienne od przyjętych przez ogół) spojrzenie, dodatkowo wsparta wstydem z obawy przed upokorzeniem spowodowanym Naszymi brakami(niewiedza, niezrozumienie). Bez ciekawości, której efektem są pytania, nie wiemy kim jesteśmy o czym przekonał się podmiot liryczny
Zawsze i wszystko podważaj...nic nie jest takie jakim się zdaje.

@ Piotr Frymczewskij

Przepraszam, jesli uraziłam, ale też - miło mi,że sprowokowałam Cię Poeto do takiego samookreślenia.
Twoja odpowiedź jest nie mniej poetycka niż sam wiersz,
wybacz, ze powierciłam w nim palcem jak jakiś niewierny Tomasz.

@ Ula Moskal - Zubek

Zaginęło jedno zdanie...w skrócie ...

...schnące emocje...

To znaczenie przypadkowi żadnemu nie wadzi
Jeszcze raz dzięki i pozdrawiam

@ Ula Moskal - Zubek

Dziękuję za każdą uwagę. Tylko zasad logicznej pisowni, łamanie, jest częstą przypadłością tego co naskrobie:)
Tak, poważnie to celowy zabieg...ktoś czeka-co było marzeniem, koniec z marudzeniem: nikogo w domu, głucho , pusto itd. i to samo na każdym kroku życiowej tułaczki.
Smutek powinien więc UCIEKAĆ(robiąc miejsce szczęściu) a OCIEKA(gdyż zawsze jakby dobrze nie było, może być gorzej natomiast przyzwyczajenie do samookaleczania duszy staje się nałogiem) wszelkimi efektami wielomiesięcznej, mrocznej, tęsknoty, nie da się opisać ani wyjaśnić wskazując jeden powód, jest to po prostu ociekanie jako rozpadanie się twarzy emocjonalnej, która była wystawiona na ocenę świata zewnętrznego jak i wewnętrznego sędziego, przepada w swej słabości...sama nie rozumie siebie i swych pragnień odrzucając na wstępie każde wytłumaczenie, chociażby miało w sobie pierwiastek słuszności lub pewność racji.
Bez chęci poznania wewnętrznego JA, żyjąc w hipokryzji, banałami zasypując braki duchowe sami stajemy się problemem dla siebie i otoczenia często nie widząc pogłębiającego się depresyjnego stanu, prowadzącego do rozpadu komórek i ociekania oznak człowieczeństwo.
W starych zapisach wiem, że używano zwrotu "Świeca ocieka." - oczywiście teoretycznie dopowiedzenie mija się z celem, jednak tak jak w moim tekście...nie jest to niewykonalne, gdyż na samym początku oraz w tytule jest pytanie, które ma się z tym łączyć:
...ktoś na Ciebie czeka a smutek ocieka...


Więc sprawcą wszystkiego jest podmiot liryczny:

"z Twej twarzy smutek ocieka" ...TOBĄ...

Mam odruch

-nic na to nie poradzę. Właściwe, zgodne z przypadkiem użycie słów, tu - twarz ocieka (czym) smutkiem,lub - smutek ocieka (czym) np łzą. Warto to uzgodnić, internet jest nioceniony,
zawsze sprawdzam, wszystko jest kwestią wprawy.
Podoba mi sie forma, poza tym praktyka czyni mistrza przecież

Moja ocena

Moja ocena