***

Dziś szklane oczy kwiatów
z pochyloną głową
oddają łzę pogrzebanym.
Czym jest teraz świat Panie?

Przy Twoim Zmartwychwstaniu
źrenice zanadto zmiękną
z tęsknoty za bliskimi.
Świerszcz zagra ciszej
nie wiadomo komu.

Czy ziemia sycząc z bólu
spłodzi czerwieńsze maki ?
Czy wiosna zacznie rozdawać
większe krople płaczącym wierzbom?

A niebo? W nim urodzi się jak co dzień
wschód i zachód,
wzruszenie i deszcz wiosenny.