pamięć wsteczna
tamten czas płynął z nurtem
mojej świadomości istnienia świata
w który wkraczałem
narodziny zmywają z oczu sen
chowając go w komnatach duszy
nie rodzimy się przecież całkiem nadzy
mamy pamięć istnienia
tego co było przed pierwszym krzykiem
mojej świadomości istnienia świata
w który wkraczałem
narodziny zmywają z oczu sen
chowając go w komnatach duszy
nie rodzimy się przecież całkiem nadzy
mamy pamięć istnienia
tego co było przed pierwszym krzykiem
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena
Moja ocena