W STANIE NIEWAŻKOŚCI

W STANIE BEZWIEDNEJ NIEWAŻKOŚCI

Są takie chwile
zamarłych na chwilę zegarów
dla których czas nic nie znaczy
gdy uciekam ze świata niepostrzeżenie
na przekór zdumieniu oczu
szybuję w inne…
życionośne chwile
moje azyle
prawdziwych znaczeń samotności
niknącym niedopowiedzeniem
transcendentnym
wspomnienia zapomnieniem
tam ośmielam się siać poezje
bo wierzę…
że zawisnę niczym mamidło
w przeźroczach czasoprzestrzeni
skąd patrzą zamarłe cienie
rozsypanych serc
już nieludzkich żywiołów
w stanie bezwiednej nieważkości
pustki nie do zniesienia
czytające te słowa

⊰Ҝற$⊱………………………………………………………… Narol, 13 sierpnia '19