CZY… DLA NIKOGO ?

CZY… DLA NIKOGO ?

U kresu udręki smętnej podróży
niespełnych obietnic i marzeń
czas jest jedynie upiorem
niedorzecznych dziwności
nieuchronności bezlitosnych zegarzeń
w spektaklu regimentów dat…
dni i lat

Z nostalgicznym przeszłości stygmatem
myśli mych… rozmyślań po świt
przemyśleń… oby niewróżych
w kwiatach bolejącego świata
unoszących się przez pulsujące światła
scenografii teatrum bez kresu
ciągłym bieganiu po skwerze obłędu

Fryderyków pokoleń niezliczonych
wyczekiwaniu… kolejnych wydarzeń
czasem tylko w strofach sonetów poetów
brzmiących wymiernie, miarowo
w bałamutny rytm kalendarzeń
wkomponowanych w sonatę
fortepianową

W nuty i słowa dla wszystkich
dzieci wszechświata
czy… dla nikogo ?

⊰Ҝற$⊱…………………………………………………………… Szafarnia, 6 kwietnia '19