Wokulski

twarz Wokulskiego
lecz dusza strącona z nieba
kocia oczu zieleń
a w nich mrok nieprzejednany

słowa plują niczym seria z CKM-u
nieoszlifowane
szorstkie jak dłonie syberyjskiego
kupca

w blejtramie istnienie
zbite z czterech klepek
piąta nie mieści się w rozumieniu
człekopodobnych

słowo ciałem mym
a ja?
jam tylko sługą diabła
który wiedzie Was
na słodkie manowce