półprawda...

pół nieszczęścia w naszym szczęściu
pół zapewnień tych pół pewnych
gdzieś w połowie starań drwimy
wpół do grzechu

poza nami

mur w połowie nie do przejścia
a więc trwamy
pół rozdarci, pół niewinni
zakochani

tak

ty w połowie nostalgiczny
łykasz ciszę pół oddechem
ja w nastroju pół lirycznym
z pół uśmiechem zliczam winy

a jednak

resztki marzeń pół wygodnych
półksiężyce w twoich oczach
pół mnie w tobie w pół przezroczach
twoich powiek

niekoniecznie

dokąd zatem stąd pójdziemy
gdy w połowie końca bólu
wobec cudu współistnienia
połowicznie z naszej winy

bez znaczenia


...nie będziemy razem szczęśliwi