kredowe dywany

w domach z tłuczonego szkła
przez rozciągnięty w korytarzu strach
skaczą dzieci
kredowymi ustami rysują
uwięzione w kieliszkach
pęknięte serca

w brudnej pościeli toną rodzice
w ich trzewiach rajskie jabłka
z których utoczono ziemskie wino
zatruła się krew
zaczadziły myśli
wystrzeliły w sufit pijane słowa

była praca
jest cztery razy pięćset
plus talony obiadowe z MOPS-u

robić się nie chce
gotować się nie chce

pić się chce