Telegram o miłości XXI

Spotykają się w przewrotnym blasku
kolorowych świateł

Po co przestarzałe listy trącące
przekwitłą różą?


Skromne złoto milczenia
wyszło już z mody
Skąpy bezwstyd króluje
na ciałach
i
w umysłach


Śmieje się im w twarz
powaga wieku

Wystarczy wino
smakuje francuskim romansem
plami czerwienią niewinność


Zachłanne pragnienia
niewinne i boskie rozkosze przeistoczone
w
zniewolenie od pustych
wrażeń

Jedynie czerwień żądzy
barwi
porcelanowe twarze



Czarne druhny prowadzą
manekin i kukłę
przed ołtarz

Przysięgają sobie wierność
dopóki nie
spotkają lepszego modelu