do drzew

drzewa bracia wspólnej niedoli
burz i smagania wiatrów
gdy serce zielone czerwienieje
krew ma zielony odcień

czy wam do nieba iść pozwolono
gdzie dusze ziemskie odchodzą
albo kazano stać jak kamieniom
przy drodze aby nie odejść

wy na cmentarzach musicie śpiewać
snuć opowieści o śmierci
wiem ze ze smutku w swoje ramiona
moją też żałość weźmiecie

drzewa przyjaciele prawdziwi
w ogromnym lesie ludzi