Hipernowość - Z listów do A

Nie wydaje mi się że jestem
co moc w bywaniu
nie wydaje mi się
że łza przedzierająca
mój policzek
raz uśmiech – smutek – złość
nie wydaje mi się sztuczna
nabrałem dystansu
Ariela podmuchu w żagle
anioł stróż nie zawodzi epokami
wewnątrz wciąż czuję się poganinem
nie wypleniły mnie bogactwa
intelekt nad fizycznością
prawem Newtona
- co się urodzi – spadnie – umiera

„nie daleko rośnie jabłko od jabłoni”
i wszystko bywa niedalekim
lecz miłość – szlak na szlak
ogromna wartość
w nie matematyce
nie daleko rośnie gwiazda obok gwiazd
przepiękna eksplozja
przepiękny widok
który nam
świata głupoty
niedane zrozumieć
co dopiero poczuć