Druh

autor:  Rafał Pigoń
5.0/5 | 2


Żyjesz, niech zgadnę, żyjesz starczy kruku!
Niechże ktoś poda zamglone obłoki!
Leć mój wśród zwalisk skał pieśni o huku!
Zamiataj skrzydłem pań gwieździste mroki.

Te mi rocznice zagnicia przedają!
Ta zwiędłym wozem odprowadza duszę.
Kruku wróć do mnie, do lin, co cię łkają...
Nam tratwa tonie, sam chcę, próżno ruszę.

Nie ma cię, padłeś, panienki porwały.
W klateczce... Nucą mi tychże korale,
tu krzyczę z tratwą, zmawiają się fale.

Nurzam w nie nogi, panienki w pomruku.
Echo na piersiach, porwały w dusz tańce.
W toni ma głowa, żegnaj, bywaj kruku.



 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: