wydmuszka

5.0/5 | 8


wydmuszka

pustostan myśli w zmurszałych ścianach
z tynkiem co odpadł w beton podłogi
rozmyty błotem powierzchni kawał
z brodą doświadczeń wiążącą nogi

przestrzeń otwarta z duchem spadzistym
który jak pióro spada z łoskotem
obraz z pozoru nierzeczywisty
proza pozorów wychodzi bokiem

wydmuszka - mogłabyś szeptać czule do uszka
wydmuszka - tezy proteza jak nigdy słuszna
mogłabyś - gdybyś tylko była blisko
mimo wszystko

pusta kopalnia ciemny korytarz
strzępy urządzeń po czasach chwały
i zamiast światła linia rozmyta
tory zatorów niby przemiany

kamienna studnia zdobiona z zewnątrz
okrągłość chwili źródło ochłody
pragniesz twarz obmyć wodą studzienną
gdy chcesz zaczerpnąć - piach zamiast wody

wydmuszka - mogłabyś szeptać czule do uszka
...

pluskwa odpustu wszczepiona w zęby
diastema doznań dzieli dwa byty
dotrzeć do środka aby zwyciężyć
zeszczupleć z wierzchu a wnętrzem przytyć

tylko przeszkadza jak kamień w bycie
swędząca skaza wielkości krosta
w kałuży życia twoje odbicie
i ta nieznośna świadomość postaw

wydmuszka - mogłabyś szeptać czule do uszka
...

PW



 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: