a ty poezjo

a ty poezjo

przyprószone oczy gasną
powiązane nogi ręce
promień światła usta drasnął
złudzeń kropla drąży serce
jak bezwolna mucha w sieci
suchy liść na siwych włosach
bez przeszłości bez pamięci
wciąż się miotam w losu splotach

a ty jesteś dla mnie drogą
czystym tlenem w tej głębinie
równowagą na mej linie
życia

poszarpany na kawałki
lśniący obraz biegu rzeki
kiedyś wielki, dzisiaj miałki
tyle bliski co daleki
odpłynęły z nurtem czasu
papierowe statki marzeń
bezpowrotnie bez hałasu
jak wskazówki na zegarze

a ty jesteś

ty jedyna mi zostałaś
najwierniejsza wśród niewiernych
jak opoka moja skała
trwasz uparcie i bez przerwy

tam dal, moja dal...

przecież jesteś dla mnie drogą...