Daniło

5.0/5 | 9


Daniło

nie wolno pić i baby brać
nie wolno kłamać i zła czynić
tak ci Daniło każe car
i śluby które żeś poczynił

zrozumieć trudno ci Daniło
boś prosty człowiek i tak czujesz
że kłamstwo też przed złem ratuje
a tylko taka w tym zawiłość
że zwykle prawdę pozoruje

na flachę ślesz spojrzenia tęskne
jakby ci trunek był za karę
a trzeba czasem wypić miarę
bo picie chroni przed szaleństwem
kiedy już przyjdą lata stare

znów ślinisz się na widok cyców
co się kołyszą przed twą chucią
i nie wiesz jak popędy uciąć
by pod biodrami biodra wyczuć
bo chłop bez baby duszą suchą

i pojąć nie chcesz człeku prosty
że to co złe jest dla jednego
drugiemu znakiem jest dobrego
więc dobrze byś w zapędach ostygł
i nie rżnął już sprawiedliwego

bo trzeba wiedzieć ci Daniło
że aby prawda zwyciężyła
trzeba się czasem kłamstwa imać
w prostym myśleniu zrobić wyłom
i krok przed skokiem się zatrzymać

PW

Wersje wiersza


 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

czyta się bez zatrzymania, a i śpiewa pewnie przednio
Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Moja ocena: