nie należę

nie należę
(Mamie)

odwiedziłam swoje myśli
te głęboko gdzieś ukryte
kraj przekwitłej dawno wiśni
wyśnił mi się tuż przed świtem
zobaczyłam obraz martwy
jak natura w ramach z drewna
krajobrazu zarys starty
perspektywa też pokrewna

weszłam w grotę bez kaganka
po omacku raniąc dłonie
rozsypana układanka
którą kiedyś miałam w łonie
poplątane ścieżki zdarzeń
nieprzyjazna twarz przyjaźni
sceny których nie wymażę
z rozmazanej wyobraźni

nie należę do nikogo
dla nikogo nie mam gestów
to co robię swoją drogą
też nie trafi do rejestrów
nie należę i nie roszczę
do wyrodnych braci w wierze
kiedyś los mnie za to schłoszcze
i na wieczność się należę

odwiedziłam myśli dżunglę
skojarzonych rozkojarzeń
pewnie się pod nimi ugnę
chcąc wyrazić ust wyrazem
pamiętane zapomnienia
w końcu który był początkiem
i nieufność która w genach
zamieszkała we mnie kątem

weszłam w niszę nie bez wyjścia
gdy usłyszę dzwony jutrzni
to ucieknę z tego czyśćca
tępiąc ostrze swojej włóczni
skierowanej w bliską stronę
moich wniosków gruba teczka
wreszcie weźmie mnie w obronę
kiedy wyschnie żółci rzeczka

pw