moja niewiara

moja niewiara

moja niewiara wczepiona szponem
w duszę rozdartą pomiędzy byty
zbyty przez ufność słabym lampionem
oświecam obraz mrokiem zakryty

moja niewiara w siebie i lepszość
skalana droga między skałami
już prawomocnie na własną śmieszność
skazany życiem wciąż uśmiercany

moja niewiara, siostra istnienia
moja niewiara, macocha zdarzeń
moja niewiara, matka cierpienia
moja niewiara, oprawca marzeń

moja niewiara wszyta pod skórę
zimny esperal moich kompleksów
łańcuch niemocy zwisa przed murem
cegieł spękanych myśli i gestów

moja niewiara ropieje szlamem
słabych wartości, gnije jak ręka
gangrena celów skuta omamem
moja niewiara - wina przeklęta