kilka pytań do siebie

kilka pytań do siebie

czemu tak rzadko się uśmiecham
i zawsze widzę drugą stronę
czemu coś robię miast zaniechać
mrużąc te oczy roztargnione

szczęściem unikam często pecha
ph mam w normie normę wąską
zatem dlaczego się tak wściekam
gdy czasem wdepnę w prawdę grząską

dlaczego stoję nawet klęcząc
biegnę do przodu lecz się cofam
plotę dokoła sieć pajęczą
wiarą myślący jednak profan

jaką więc mocą pcha mnie mocno
los tak przewrotnie kpiąc z mych planów
każąc mi patrzeć ciągle obco
na jego uśmiech drwiąco szczwany

jakie mam cele jakie znaki
czy je pomijam nie dostrzegam
i czemu śnią się czarne maki
choć wśród czerwonych zwykle biegam

czemu pytania mi jak łańcuch
żelazem wiążą ręce obie
zamiast pozwolić w dzikim tańcu
po prostu śmiać się i żyć sobie