żywioł (powódź)

Żywioł

Nierówna linia mur przecina
granica szczęścia i spokoju
w kałużach ciemnych snów odbicie
nieludzki kres ludzkiego znoju

żywioł dosięga swej ofiary
z żywiołem starcie nie bez celu
jak nieuchronność win i kary
żywioł dopada swego żeru

bezpański pies zakuty w błoto
brunatne łąki szlamem skute
złowrogie niebo gniewnie szumi
na nowo strasząc wielkim zrzutem

żywioł

woda przesiąka poprzez wały
jak krew szaleńca wsiąka w ziemię
do gardła zdrajca strach podchodzi
i tępy ból uciska ciemię

żywioł

niedokończona miska strawy
gdy wodne kły się w ścianę wbiły
jak piasku worek ciąży serce
zmęczone mięśnie tracą siły

żywioł

w kilku sekundach traci wszystko
człowiek nie dając wiary oczom
bez odpowiedzi brzmi pytanie
za co ktoś potok łez rozpoczął

żywioł