jeden list

jeden list

jeden list o treści zwykłej
przyszedł wcześnie doszedł gładko
w wesołości smutku szczyptę
i nostalgii gram ponadto

jednak w liście każde słowo
jak w pudełku czekoladki
leżą równo tutaj obok
kusząc kształtem jak pośladki

każda fraza przemyślana
płynie nurtem pod kontrolą
wersu ścieżka wydeptana
spięta złotą aureolą

ona zawsze wyważona
(jakaż to by była żona)
i jej słowa jak melodia
ciepłych nut
głupie śmichy jej nie w głowie
zawsze myśli zanim powie
każdym słowem mnie zniewala
topiąc lód

jeden list ideał formy
zdań niewiele ale z sensem
odczuć smak powyżej normy
tylko chrobot za kredensem

podłej ciszy z czarnym futrem
przyczajonej już do skoku
co przegryza kontakt z jutrem
błyszcząc okiem tam w półmroku

lecz na chwilę pojaśniało
na sekundę takt spojrzenie
choć się stało co się stało
nie odpłynie w zapomnienie