Camille Claudel

autor: Michał Zabłocki
5.0/5 | 2


Camille Claudel ach Camille Claudel
Camille Claudel wspaniała.
To ta Camille Camille Claudel
Niezwykły talent miała.

Reźbiła ta Camille Claudel
W kamieniu i w żelazie
Chociaż nie znają ludzie jej,
nie znają jej na razie

Zadziwiające kształty głów
i dłoni i postaci
Dlaczego ach Camille Claudel
Swój wielki talent traci

Dlaczego ach Camille Claudel
Twój mistrz i nauczyciel
nie uczy cię lecz lepić chce
jak rzeźbę twoje życie

Czy byłaś natarczywa zbyt
W miłości swej do niego
Czy nie chciał cię pokazać swym
klientom i kolegom

Już nie wiem ach Camille Claudel
I nigdy się nie dowiem
Czy zranił cię Po prostu ach
Okrutnym jakimś słowem

W jego muzeum ach Claudel
Jest dzisiaj twoja sala
Choć ty na zawsze chyba już
uciekłaś ze szpitala

Bo to był szpital ach Claudel
Dla umysłowo chorych
Gdzie cię zamknęli w świetle dnia
i zaciągnęli story

I choć rzeźbiłaś dalej wciąż
Camille Claudel na pewno
To nie był kamień ani brąz
ani już nawet drewno

To była ach Camille Claudel
Camille Claudel choroba
Która się zwiedzającym ach
najbardziej ach podoba

Camille Claudel ach Camille Claudel
Camille Claudel wspaniała
To ta Camille Camille Claudel
niezwykły talent miała



 
 
KOMENTARZE


Moja ocena

Moja ocena:  

Moja ocena

Cudna, piosenka. Tekst i wykonanie. Zmusza do refleksji. Ludzie nie potrafią dostrzec czynów innych ludzi, póki ich losy nie dadzą znać o sobie. Najlepiej te czarne losy...
Moja ocena: