DRUDZY JAK PIERWSI

DRUDZY JAK PIERWSI

Snują się po cyferblacie życia
bezzwrotne chwile
pełne zezowatych wątpliwości
jak w krzywych lustrach motyle
istoty szczęśliwości
są sny tęsknej smuty
których nie chce się dośnić

Snują się świstki wierszy
bezwonnie płoche
których nie chce się dokończyć
jak niedokształceni mędrcy
jak kamienie głusi
są bezmyślni głupcy
a drudzy jak pierwsi samotni

⊰Ҝற$⊱………………………………………… Ostrów Wlkp. - 3O marca '24