Głową muru nie przebijesz*, ale sercem już tak

Gdy słów arsenał gnębi podświadomość,
a rozum mdleje pod naciskiem bólu,
ludzkie sumienie nie przestaje milknąć
i serce wciąga do walki pospołu.

Uczynić dobra tyle by się chciało,
lecz kose oko bacznie obserwuje,
by miłosierdzie nie czyniło żwawo
życzliwych gestów, tym co są pod murem

Całostka łaski sieje w duszy wiarę,
nienamacalną i pełną nadziei,
że kiedyś znowu piękny świt nastanie,
a Święta Trójca szczęściem świat obdzieli.

Niby to tylko jest złudne życzenie,
jednak, gdy myśli pełne są ufności,
Bóg błogosławi wszystko co się dzieje –
nawet najgorsze problemy uprości.

Przeto słuchajmy głosu wewnętrznego,
to nasza tarcza przed zła zakusami.
On to pozwoli zwolnić życia tempo
i ujrzeć radość tam, gdzie snu aksamit.

Kasia Dominik
* Przysłowie polskie.