Wiosna

Błyszczą krople rosy
Mruczy zdrój po błoni
Ukryta we wrzosy
Gdzieś jałówka dzwoni
Piękną miłą błonią
Leci wzrok wesoło
Wkoło kwiaty wonią
Kwitną gaje wkoło

Paś się błąkaj trzódko
Ja pod skałą siędę
Piosnkę lubą słodką
Śpiewać sobie będę
Ustroń miła, cicha
Jakiś żal w pamięci
Czegoś serce wzdycha
W oku łza się kręci

Łza wybiegła z oka
Ze mną strumyk śpiewa
Do mnie się z wysoka
Skowronek odzywa
Jakże ładny, chyży
Ledwo widny oku
Coraz wyżej wyżej
Już zginął w obłoku.

Uleciał szczęśliwy
Tam swą piosnkę głosi
I ziemi śpiew tkliwy
Do niebios zanosi.