* (Miałeś jedno życie)

Miałeś jedno życie. Spójrz, oto i ono:
Ptaki nad osiedlem w półbłękicie płoną.

Dzień pomału pełznie po skoszonej trawie
I znów w niewygodnym śnie zmartwiało ramię.

Takie, tylko takie, dano ci czekanie:
Ptak, osiedle, trawnik – półprzytomnym ranem.

I w taką tylko chwałę wezwie po imieniu
Śmierć - jak dzień błękitna, śmierć - jak ból w ramieniu.